Cieszyn Marklowice
stacja
Marklowitz (1914-1921) Marklovice (1921-1931) Marklowice (1934-1939) Marklowitz (1939-1945) Marklowice (1945-1985) Cieszyn Marklowice (1985-)
Tablica przyjazdów |
Tablica odjazdów
Przystanek z budynkiem dworcowym mieszczącym kasy, poczekalnię i mieszkania pracowników kolei na piętrze, został oddany do użytku 1 września 1914 roku, kiedy to uruchomiono budowaną od roku 1911 linię z Kończyc (obecnie Ostrava-Kunčice) przez Suchą do stacji w Cieszynie (obecnie stacja Český Těín). Przebiegała ona m.in. przez most na Olzie, który znajdował się w pobliżu przystanku w Marklowicach. Po podziale Śląska Cieszyńskiego w roku 1920 na część czechosłowacką i polską przystanek znalazł się po stronie polskiej, ale linia, na której się znajdował przypadła kolejom czechosłowackim. W związku z tym przejeżdżały tu bez zatrzymania tranzytowe pociągi czechosłowackie ze stacji Český Těín do Suchej czy Kończyc (kursujące jeszcze w roku 1925), natomiast nie docierały żadne pociągi ze strony polskiej.
Odcinek tej linii został następnie wykupiony przez PKP w związku z budową linii do Zebrzydowic, most został wysadzony przez polskich saperów, a koleje czechosłowackie wybudowały w roku 1931 łącznicę linii 301A i 301D w okolicach przystanku w Kocobędzu, co umożliwiło rezygnację z prowadzenia pociągów tranzytowych. Punkt awansował do rangi stacji i został ponownie włączony do ruchu w roku 1934, kiedy otwarto linię z Cieszyna do Zebrzydowic (i dalej do Moszczenicy).
W roku 1962 w pobliżu stacji rozpoczęto budowę Cieszyńskiej Fabryki Farb i Lakierów (Polifarb Cieszyn, obecnie PPG Cieszyn SA), gdzie uruchomiono produkcję w roku 1968. Powstała też wówczas bocznica zakładowa odgałęziająca się przed stacją od strony Zebrzydowic i rozbudowano samą stację przebudowując układ torowy, budując dodatkowy peron oraz kładkę dla pracowników fabryki wiodącą ze stacji wprost do zakładu (zlikwidowana w roku 2006). Wybudowany nowy peron wyspowy miał długość 213 metrów, a peron przy budynku dworcowym o długości 260 metrów zyskał nową nawierzchnię z płyt betonowych i wiaty przystankowe. Od tego momentu stacja posiadała dwa niskie perony i cztery tory - trzy główne zelektryfikowane oraz załadunkowo-wyładunkowy o długości 57 metrów biegnący do magazynu stacyjnego z rampą (wyburzonego w roku 2016).
Od roku 1967 przez 25 lat na stacji kończyły i rozpoczynały bieg pociągi dowożące z Bielska-Białej pracowników do pobliskiego zakładu (bez konieczności przesiadki w Cieszynie).
Od sierpnia do grudnia 2019 roku przeprowadzono przebudowę wyspowego peronu oraz urządzeń obsługi podróżnych na stacji. Nowy wysoki peron (wysokość 0,76 metra nad główkę szyny) został skrócony do 125 metrów, wyposażony w antypoślizgową nawierzchnię i ścieżki z wypukłą fakturą dla osób niedowidzących oraz niewielką wiatę, ławki oraz tablice informacyjne. Na peron można dotrzeć poprzez tzw. „labirynt”, a dzięki pochylni jest on również dostępny dla osób o ograniczonej możliwości poruszania się. Peron pierwszy znajdujący się przy budynku dworcowym nie został wyremontowany - usunięto jednak z niego jedną starą wiatę przystankową i zamontowano nowe ławki - nie jest on jednak wykorzystywany w obsłudze pasażerów już od dłuższego czasu.
Kasy biletowe, ekspedycja towarowa i poczekalnia mieszczące się dawniej w budynku dworcowym są nieczynne i nie pełni on funkcji związanych z obsługą podróżnych (znajduje się tu wynajmowane mieszkanie). W roku 2016 dokonano wymiany ogrzewania w części mieszkalnej, dokonywane są też doraźne naprawy.
Działająca na stacji nastawnia dysponująca „CML” wyposażona jest w urządzenia przekaźnikowe, sygnalizację świetlną i przekaźnikową półsamoczynną blokadę liniową dwukierunkową typu EAP obsługiwaną przez dyżurnego ruchu. Znajduje się tu także posterunek stwierdzania końca pociągu (Skp) wyposażony w przycisk stwierdzenia końca pociągu obsługiwany przez zwrotniczego.
W pobliżu znajduje się przystanek autobusowy „Marklowice Sklep” umożliwiający przesiadkę do autobusów podmiejskiej komunikacji miasta Cieszyna (linie nr 30 i 32).
Zgodnie z danymi Urzędu Transportu Kolejowego dobowa wymiana pasażerska (czyli liczba podróżnych wsiadających i wysiadających każdej doby) na stacji w latach 2017-2023 wynosiła 0 - 9 osób.
Położona jest na wysokości 256 m n.p.m.



Odcinek tej linii został następnie wykupiony przez PKP w związku z budową linii do Zebrzydowic, most został wysadzony przez polskich saperów, a koleje czechosłowackie wybudowały w roku 1931 łącznicę linii 301A i 301D w okolicach przystanku w Kocobędzu, co umożliwiło rezygnację z prowadzenia pociągów tranzytowych. Punkt awansował do rangi stacji i został ponownie włączony do ruchu w roku 1934, kiedy otwarto linię z Cieszyna do Zebrzydowic (i dalej do Moszczenicy).
W roku 1962 w pobliżu stacji rozpoczęto budowę Cieszyńskiej Fabryki Farb i Lakierów (Polifarb Cieszyn, obecnie PPG Cieszyn SA), gdzie uruchomiono produkcję w roku 1968. Powstała też wówczas bocznica zakładowa odgałęziająca się przed stacją od strony Zebrzydowic i rozbudowano samą stację przebudowując układ torowy, budując dodatkowy peron oraz kładkę dla pracowników fabryki wiodącą ze stacji wprost do zakładu (zlikwidowana w roku 2006). Wybudowany nowy peron wyspowy miał długość 213 metrów, a peron przy budynku dworcowym o długości 260 metrów zyskał nową nawierzchnię z płyt betonowych i wiaty przystankowe. Od tego momentu stacja posiadała dwa niskie perony i cztery tory - trzy główne zelektryfikowane oraz załadunkowo-wyładunkowy o długości 57 metrów biegnący do magazynu stacyjnego z rampą (wyburzonego w roku 2016).
Od roku 1967 przez 25 lat na stacji kończyły i rozpoczynały bieg pociągi dowożące z Bielska-Białej pracowników do pobliskiego zakładu (bez konieczności przesiadki w Cieszynie).
Od sierpnia do grudnia 2019 roku przeprowadzono przebudowę wyspowego peronu oraz urządzeń obsługi podróżnych na stacji. Nowy wysoki peron (wysokość 0,76 metra nad główkę szyny) został skrócony do 125 metrów, wyposażony w antypoślizgową nawierzchnię i ścieżki z wypukłą fakturą dla osób niedowidzących oraz niewielką wiatę, ławki oraz tablice informacyjne. Na peron można dotrzeć poprzez tzw. „labirynt”, a dzięki pochylni jest on również dostępny dla osób o ograniczonej możliwości poruszania się. Peron pierwszy znajdujący się przy budynku dworcowym nie został wyremontowany - usunięto jednak z niego jedną starą wiatę przystankową i zamontowano nowe ławki - nie jest on jednak wykorzystywany w obsłudze pasażerów już od dłuższego czasu.
Kasy biletowe, ekspedycja towarowa i poczekalnia mieszczące się dawniej w budynku dworcowym są nieczynne i nie pełni on funkcji związanych z obsługą podróżnych (znajduje się tu wynajmowane mieszkanie). W roku 2016 dokonano wymiany ogrzewania w części mieszkalnej, dokonywane są też doraźne naprawy.
Działająca na stacji nastawnia dysponująca „CML” wyposażona jest w urządzenia przekaźnikowe, sygnalizację świetlną i przekaźnikową półsamoczynną blokadę liniową dwukierunkową typu EAP obsługiwaną przez dyżurnego ruchu. Znajduje się tu także posterunek stwierdzania końca pociągu (Skp) wyposażony w przycisk stwierdzenia końca pociągu obsługiwany przez zwrotniczego.
W pobliżu znajduje się przystanek autobusowy „Marklowice Sklep” umożliwiający przesiadkę do autobusów podmiejskiej komunikacji miasta Cieszyna (linie nr 30 i 32).
Zgodnie z danymi Urzędu Transportu Kolejowego dobowa wymiana pasażerska (czyli liczba podróżnych wsiadających i wysiadających każdej doby) na stacji w latach 2017-2023 wynosiła 0 - 9 osób.
Położona jest na wysokości 256 m n.p.m.


Galeria współczesna (kliknij aby powiększyć zdjęcie)
Zaktualizowano 17 maja 2025 roku
Copyright © Koleje Śląska Cieszyńskiego 2007-
Koleje Śląska Cieszyńskiego Koleje Śląska Cieszyńskiego Koleje Śląska Cieszyńskiego Koleje Śląska Cieszyńskiego Koleje Śląska Cieszyńskiego Koleje Śląska Cieszyńskiego Koleje Śląska Cieszyńskiego
Koleje Śląska Cieszyńskiego Koleje Śląska Cieszyńskiego Koleje Śląska Cieszyńskiego Koleje Śląska Cieszyńskiego Koleje Śląska Cieszyńskiego Koleje Śląska Cieszyńskiego Koleje Śląska Cieszyńskiego