Opis i historia linii Petrovice u Karviné - Karviná město - Karviná

Zarówno C.K. Uprzywilejowana Kolej Północna Cesarza Ferdynanda (K.u.K. Privilegirte Kaiser-Ferdinands-Nordbahn, KFNB) jak i Kolej Koszycko-Bogumińska nie docierały do Frysztatu, a mieszkańcy na stacje w Karwinie i Piotrowicach musieli docierać pieszo albo powozami. Władze miasta oraz okolicznych miejscowości Stare Miasto, Raj i Darków zwróciły się zatem z wnioskiem o budowę linii kolejowej przebiegającej przez ten rejon Śląska Cieszyńskiego. Propozycja została zatwierdzona przez władze w Wiedniu 31 grudnia 1894 r., a rząd wydał pozwolenie na prace przygotowawcze w lutym 1895 r. W roku 1897 wydano pozwolenie na budowę, a pierwszy pociąg osobowy wyjechał na nową linię kolejową z Piotrowic 1 września 1898 roku.

Linia o długości 9,83 km przebiegała przez Frysztat, Raj i Darków, a kończyła swój bieg na dworcu w Karwinie, który powstał obok istniejącej już stacji na Kolei Koszycko-Bogumińskiej. Miała ona znaczenie lokalne, dawała także połączenie pociągom towarowym z zakładami zlokalizowanymi we Frysztacie (stalownia).

Początkowo na linii eksploatowano parowozy austro-węgierskiej serii 197 (po roku 1918 na kolejach czeskich oznaczonej 310.1 - tendrzaki te produkowane były w latach 1888-1905), a następnie serii 73 (po 1918 na kolejach czeskich 414.0, w Polsce Tp15). Ta ostatnia produkowana była przez różnych poroducentów w latach 1885-1909 w liczbie 453 egzemplarzy, a na linii z Piotrowic do Karwiny eksploatowano egzemplarze o numerach 016, 080, 088, 0102, 0103, 0122 i 0118 (ta ostatnia używana była jeszcze w latach 60.).

Od roku 1932 wprowadzono tu wagony spalinowe - początkowo serii M 122.0 (produkowane w zakładach Vagónka Studénka w latach 1930-1932 w liczbie 28 sztuk), a następnie M 120.4 nazywany ze względu na położenie kabiny maszynisty na dachu „Věžák” (produkowane w zakładach Vagónka Studénka w latach 1930-1935 w liczbie 89 sztuk). Po II wojnie światowej wprowadzono na linię wagony M 131.1 (produkowane w zakładach Vagónka Studénka i Tatra Kopřivnice w latach 1948-1956 w liczbie 549 sztuk). Ostatnimi wagonami eksploatowanymi na linii były M 131.1190, 1288 i 1291.

W roku 1948 połączono Karwinę i Frysztat oraz wsie Darków, Raj i Stare Miasto w jeden organizm miejski i nadano mu nazwę Karwina. Nastąpił intensywny rozwój miasta, a w przebiegu linii kolejowej zaprojektowano nowe osiedla mieszkaniowe. Plan rozbudowy Karwiny, a także fatalny stan torowiska związany ze szkodami górniczymi spowodował, że postanowiono zlikwidować część linii przebiegającej przez miasto (razem z przystankami Ráj, Darkov lázně i V Lipinách) oraz przebudować fragment dawnej Kolei Koszycko-Bogumińskiej (wyłączając z ruchu pasażerskiego m.in. stację Karviná i budując nową stację dla Karwiny). Na odgałęzieniu do Frysztatu wstrzymano ruch pasażerski 27 maja 1962 roku, a następnie zlikwidowano odcinek z Frysztatu (wówczas stacja nazywała się już Karviná město) przez Darków do starej stacji w Karwinie. W 1987 roku przeprowadzono remont zachowanego odcinka.

Obecnie linia jest niezelektryfikowana, jednotorowa i ma przeznaczenie wyłącznie towarowe (od pewnego czasu raz do roku organizowane są pasażerskie przejazdy okolicznościowe: reportaże z takich przejazdów z roku 2012, 2017, 2018 i 2019).

Więcej informacji i współczesnych zdjęć z linii w artykule Śladami linii kolejowej w Karwinie.