stacja

Bad Jastrzemb (1911-1921) Jastrzębie Zdrój (1921-1939) Bad Jastrzemb (1939-1942) Bad Königsdorff (1942-1945) Jastrzębie Zdrój (1945-2001)

18 lutego 2001 roku zawieszono przewozy pasażerskie, a następnie infrastrukturę rozebrano

Stacja kolejowa w uzdrowisku Bad Jastrzemb uruchomiona została 1 czerwca 1911 roku. Jak informował Sohrauer Stadtblatt na udekorowaną odświętnie stację wjechał wówczas pierwszy pociąg, który wyruszył o godzinie 8:30 z Żor, a przyjechali nim m.in. królewski kolejowy inspektor budowlany Kredel, burmistrz Żor Alfred Reiche, czy kierownik poczty Crones. Goście przywitani zostali przez właściciela uzdrowiska dr. Mikołaja Witczaka, który wzniósł toast za zdrowie cesarza Wilhelma II i podziękował inspektorowi Kredelowi za szybsze niż planowano doprowadzenie linii kolejowej do miejsowości. Następnie goście udali się na uroczysty posiłek do domu zdrojowego, aby dalej świętować uruchomienie długo oczekiwanej linii kolejowej.

Pierwszy rozkład jazdy pociągów z Żor do Jastrzębia-Zdroju z 1 czerwca 1911 roku

W otwartym wówczas budynku dworca wybudowanym przy obecnej ulicy Dworcowej w Jastrzębiu-Zdroju (numer posesji 46) znajdowały się dwie kasy biletowe wraz z poczekalnią pasażerską, pomieszczenia zawiadowcy stacji, część towarowo-ekspedycyjna wraz z magazynem przystacyjnym z rampą, a na piętrze dwa mieszkania składające się z trzech pokoi i kuchni każde. W późniejszym okresie dobudowano do niego przeszkloną nastawnię. Obok budynku dworcowego oddano do użytku niewielki budynek gospodarczy oraz szalety, a także wieżę ciśnień ze zbiornikiem o pojemności 50 m³ i przepompownią znajdujące się na wzniesieniu po drugiej stronie ulicy. Stacja posiadała dwa perony, a część towarowa była wyposażona prócz wspomnianego magazynu przystacyjnego w rampę czołowo-boczną i wagę wagonową. Do 2 grudnia 1913 roku, kiedy to oddano odcinek do Moszczenicy, była stacją krańcową (planowane otwarcie miało mieć miejsce 4 listopada 1913 roku). W roku 1914 na stacji zatrzymywało się łącznie 6 par pociągów osobowych: bezpośrednich z Wodzisławia Śląskiego (Loslau) do Żor (Sorau) i z powrotem, a także pociągi kończące/zaczynające bieg w Jastrzębiu do/z Żor i Wodzisławia.

Rozkład jazdy pociągów z Jastrzębia-Zdroju do Wodzisławia Śląskiego z 4 listopada 1913 roku

W czasie II wojny światowej znieszczeniu uległa wieża ciśnień (odbudowana po wojnie w nowym kształcie), a ruch kolejowy po zakończeniu działań wojennych i usunięciu szkód został wznowiony na odcinku Moszczenica Śląska - Jastrzębie Zdrój na zimę 1946 roku, a z Jastrzębia Zdroju do Bzia dopiero 6 maja 1947 roku. W szczytowym okresie natężenia przewozów pasażerskich w latach 50. XX wieku ze stacji odjeżdżały nawet 32 pociągi osobowe dziennie, a w różnych okresach po wojnie funkcjonowały bezpośrednie połączenia m.in. ze stacjami Cieszyn, Gierałtowice, Gliwice, Katowice, Mysłowice, Rybnik, Skoczów czy Wisła Głębce.

W 1984 roku stacja została całkowicie zelektryfikowana wraz z linią 159, wówczas też wybudowano dwukrawędziowe perony z nawierzchnią z płyt betonowych. Stacja posiadała od tej pory do końca swojej działalności cztery zelektryfikowane tory główne oraz żeberkowy tor boczny ładunkowy kończący się przy rampie czołowo-bocznej.

1 czerwca 1997 roku zawieszono przewozy pasażerskie ze stacji Jastrzębie Zdrój do Wodzisławia Śląskiego, a 18 lutego 2001 roku z Jastrzębia do Pawłowic (tego dnia o godzinie 16:35 ze stacji odjechał prowadzony EN57-082 ostatni pociąg pasażerski) i stacja została zamknięta.

Plakatowy rozkład jazdy (ważny od 2 czerwca 1996 do 31 maja 1997)
Plakatowy rozkład jazdy (ważny od 28 maja 2000 do 9 czerwca 2001) - ostatni rozkład faktycznie ważny do zawieszenia przewozów 18 lutego 2001 roku

Sieć trakcyjną w obrębie stacji zdjęto jeszcze w roku 2001. Nieużywane torowiska i perony zarosły wkrótce roślinnością, a elementy metalowe infrastruktury stały się łupem złomiarzy. Z peronów rozkradziono nawet płyty chodnikowe, a pozostałości torów i infrastruktury (sygnalizacja, słupy trakcyjne) ostatecznie usunął do roku 2015 zarządca infrastruktury kolejowej.


Parter budynku dworcowego wydzierżawiono firmie budowlanej, a elewację przemalowano na kolory żółto - różowe. Do listopada 2009 roku budynek dworcowy był zamieszkany przez byłą pracownicę kolei i żonę ostatniego zawiadowcy stacji, ale od momentu jej wyprowadzki pozostawał bez nadzoru i był systematycznie dewastowany. Wejście do poczekalni i nastawnię zamurowano. W budynku gospodarczym koczowali bezdomni, a 6 marca 2011 roku obiekt spłonął. 29 czerwca 2016 roku doszło do podpalenia budynku dworca, a kolejny raz obiekt zapłonął 1 października 2018 roku w godzinach rannych. Zgliszcza ponad stuletniego obiektu zostały wyburzone tego samego dnia w godzinach popołudniowych.

Do dziś pozostały zarośnięte roślinnością resztki krawędzi peronowych, betonowe donice, bazy słupów elektrycznej sieci trakcyjnej, sygnalizacji i oświetlenia, rampa czołowo-boczna, a także zdewastowana wieża ciśnień. W roku 2022 została ona wraz z gruntem o powierzchni 308 m² wystawiona na sprzedaż za kwotę 70000 złotych.

Obok terenów dawnej stacji przebiega szlak pieszy im. Powstań Śląskich ( Szeroka - Godów), Szlak Ewakuacji Więźniów Oświęcimskich ( Oświęcim - Wodzisław Śląski) oraz szlak rowerowy R-4 (Chałupki - Kraków wchodzący w skład europejskiej trasy rowerowej EuroVelo 4 - Szlak Europy Centralnej).

Położona była na wysokości 238 m n.p.m.