Projekt budowy przystanku w ścisłym centrum Bielska-Białej był brany pod uwagę z pewnością po II wojnie światowej. Z powodu braku skrajni taboru w tunelu dla budowy dwóch zelektryfikowanych torów odcinek Bielsko-Biała Główna - Bielsko-Biała Lipnik pozostał do dnia dzisiejszego jednotorowy.

Przewidywany do budowy przystanek miał się znajdować na w/w jednotorowym odcinku linii kolejowej nr 139 przy przejeździe kolejowym z ulicą Hugona Kołłątaja. Standardem technicznym miał być jednokrawędziowy peron dostosowany do długości ówczesnych składów kursujących w kierunku Żywca - 2 czteroczłonowych zestawów wagonów piętrowych obecnej serii „Bhp” (dawnej serii „Bipa”) lub 3 elektrycznych zespołów trakcyjnych serii EN57 tj. co najmniej 200 metrów.

Lokalizacja przystanku w dniu dzisiejszym umożliwiałaby dotarcie do wielu urzędów, instytucji oraz punktów usługowych położonych w ścisłym centrum Bielska-Białej oraz jej zabytkowej starówki. Dodatkowo ułatwiłoby ono wygodne przejście podróżnym do uczęszczanego deptaku tego miasta tj. ulicy 11 Listopada.

Powodem niewybudowania do dziś tego przystanku były z pewnością kwestie organizacyjno - finansowe oraz wynikająca z tego niska przepustowość szlaku Bielsko-Biała Główna - Bielsko-Biała Lipnik, czyli zbyt bliskie położenie przystanku od głównego dworca kolejowego.