Czechowice-Dziedzice Przystanek
przystanek osobowy
Vacuum Oil Comp. (1906-1921) Vacuum Oil (1921-1947) Czechowice Rafineria (1947-1951) Czechowice Przystanek (1951-1960) Czechowice Dziedzice Przystanek (1960-2015) Czechowice-Dziedzice Przystanek (2015-)
Tablica przyjazdów | Tablica odjazdów
Otwarty 15 stycznia 1906 roku przystanek zlokalizowany został tuż przy przejeździe kolejowym z obecną ulicą Pionkową, w pobliżu powstałej w 1905 roku rafinerii ropy amerykańskiej spółki Vacuum Oil Company (stąd przedwojenna nazwa przystanku, popularna jeszcze wśród sędziwych mieszkańców okolicy).
Na wyspowym peronie o długości 204 metrów z dwiema krawędziami peronowymi znajduje się wiata, która została wymieniona na nową w 2005 roku (poprzednia była skorodowanym szkieletem). W budyneczku dworcowym, oprócz malutkiej poczekalni (obecnie nieczynnej) umieszczono również pomieszczenie dróżnika. Na przełomie maja i czerwca 2011 roku przeprowadzono jego generalny remont (wymieniono stolarkę okienną i drzwiową, dach oraz ocieplono i pomalowano elewację). Przy tej okazji zdemontowano zniszczony napis z nazwą przystanku nad wejściem do poczekalni.
Swego czasu z przystanku tego korzystało sporo osób, a to za sprawą sąsiedztwa czechowickiej zapałkowni (funkcjonującej w latach 1921-2020) oraz rafinerii „Czechowice”. W czasach gdy prężnie działała czechowicka rafineria, oprócz podziwiania z okien pociągu pióropuszy ognia z wierzchołków wież destylacyjnych, można było wyczuć charakterystyczny, intensywny zapach produktów naftowych. Po przejęciu rafinerii przez Lotos, zaprzestano przerobu ropy naftowej (wieże destylacyjne stoją nieczynne) koncentrując się głównie na magazynowaniu paliw oraz przerobie ciężkich frakcji naftowych i produkcji olejów smarnych. W latach 70. na terenie rafinerii miał miejsce tragiczny w skutkach pożar jednego ze zbiorników ropy naftowej, którego wypalony szkielet był widoczny z okien pociągu.
W obrębie przystanku znajduje się tor dodatkowy, łączący dawniej bocznicę rafinerii z bocznicą zapałkowni (obecnie zdemontowany tuż za przejazdem kolejowym).
Rozkładem jazdy wprowadzonym 9 grudnia 2012 roku wyłączono czasowo przystanek z ruchu pasażerskiego, a od rozkładu jazdy wprowadzonego 9 czerwca 2013 roku na przystanku zatrzymywały się tylko wybrane pociągi osobowe.
Zgodnie z danymi Urzędu Transportu Kolejowego dobowa wymiana pasażerska (czyli liczba podróżnych wsiadających i wysiadających każdej doby) na przystanku w latach 2017-2018 wynosiła 20 - 49 osób, w roku 2019 50 - 99 osób, w latach 2020-2021 20 - 49 osób, a w latach 2022-2023 50 - 99 osób.
Położony jest na wysokości 262 m n.p.m.
Tablica przyjazdów | Tablica odjazdów
Otwarty 15 stycznia 1906 roku przystanek zlokalizowany został tuż przy przejeździe kolejowym z obecną ulicą Pionkową, w pobliżu powstałej w 1905 roku rafinerii ropy amerykańskiej spółki Vacuum Oil Company (stąd przedwojenna nazwa przystanku, popularna jeszcze wśród sędziwych mieszkańców okolicy).
Na wyspowym peronie o długości 204 metrów z dwiema krawędziami peronowymi znajduje się wiata, która została wymieniona na nową w 2005 roku (poprzednia była skorodowanym szkieletem). W budyneczku dworcowym, oprócz malutkiej poczekalni (obecnie nieczynnej) umieszczono również pomieszczenie dróżnika. Na przełomie maja i czerwca 2011 roku przeprowadzono jego generalny remont (wymieniono stolarkę okienną i drzwiową, dach oraz ocieplono i pomalowano elewację). Przy tej okazji zdemontowano zniszczony napis z nazwą przystanku nad wejściem do poczekalni.
Swego czasu z przystanku tego korzystało sporo osób, a to za sprawą sąsiedztwa czechowickiej zapałkowni (funkcjonującej w latach 1921-2020) oraz rafinerii „Czechowice”. W czasach gdy prężnie działała czechowicka rafineria, oprócz podziwiania z okien pociągu pióropuszy ognia z wierzchołków wież destylacyjnych, można było wyczuć charakterystyczny, intensywny zapach produktów naftowych. Po przejęciu rafinerii przez Lotos, zaprzestano przerobu ropy naftowej (wieże destylacyjne stoją nieczynne) koncentrując się głównie na magazynowaniu paliw oraz przerobie ciężkich frakcji naftowych i produkcji olejów smarnych. W latach 70. na terenie rafinerii miał miejsce tragiczny w skutkach pożar jednego ze zbiorników ropy naftowej, którego wypalony szkielet był widoczny z okien pociągu.
W obrębie przystanku znajduje się tor dodatkowy, łączący dawniej bocznicę rafinerii z bocznicą zapałkowni (obecnie zdemontowany tuż za przejazdem kolejowym).
Rozkładem jazdy wprowadzonym 9 grudnia 2012 roku wyłączono czasowo przystanek z ruchu pasażerskiego, a od rozkładu jazdy wprowadzonego 9 czerwca 2013 roku na przystanku zatrzymywały się tylko wybrane pociągi osobowe.
Zgodnie z danymi Urzędu Transportu Kolejowego dobowa wymiana pasażerska (czyli liczba podróżnych wsiadających i wysiadających każdej doby) na przystanku w latach 2017-2018 wynosiła 20 - 49 osób, w roku 2019 50 - 99 osób, w latach 2020-2021 20 - 49 osób, a w latach 2022-2023 50 - 99 osób.
Położony jest na wysokości 262 m n.p.m.
Na mapie ↴
Galeria współczesna (kliknij aby powiększyć zdjęcie)
Zaktualizowano 6 lipca 2024 roku
Copyright © Koleje Śląska Cieszyńskiego 2007-