Zaraz za stacją w Goleszowie jadąc linią 190 (za posterunkiem Gol3) odgałęzia się w całości niezelektryfikowana oraz oświetlona bocznica do dawnej bazy służby drogowej oraz sieciowców. Przed trzema bramami wjazdowymi do bazy (1 drogowa, 2 torowe) znajduje się rozgałęzienie na tory 102 oraz 104, a po drugiej stronie przy wyjeździe na goleszowską stację kolejową żeberko ochronne.

Konstrukcja budynku zdradzała swoją powojenną historię budowy. Budynek był zbudowany z szarych pustaków pokrytych tynkiem, a parcela na której stał była ogrodzona. Składał się z hali (zakończenie toru 104, który na terenie bazy był zakryty w całości betonowymi płytami), gdzie stacjonowały drezyny i inne pojazdy technicznego zaplecza kolei oraz przylegającego do niej zaplecza socjalno-biurowego i kotłowni (w piwnicy). Tor 102 biegnie najbliżej linii kolejowej 190 na otwartym terenie za budynek bazy i kończy się kozłem oporowym. Na terenie bazy znajdowała się także kryta falistym eternitem oświetlana wiata najprawdopodobniej służąca do parkowania tam pojazdów jednośladowych.

Wewnątrz hali dzięki kanałowi można było dokonywać oględzin pojazdów kolejowych z dołu. Co ciekawe jej konstrukcję stanowiły metalowe słupy trakcyjne. Hala była w większości oszklona.

Nawierzchnię torową na bocznicy stanowią szyny S49 położone na podkładach drewnianych z przytwierdzeniami łubkowymi. Zwrotnice były przekładane ręcznie. Dojazd drogą (zbudowaną z płyt betonowych) odbywał się wzdłuż torów bocznicowych do posterunku Gol3 i dalej do ulicy Wolności w Goleszowie.

Z uzyskanych informacji wynika, że było to główne miejsce stacjonowania składów sieciowych. Wspomnienia dotyczą również przerabiania w tym miejscu składów EW55 na pociąg sieciowy. Naprawiano tu również wagony „szutrówki” należące do cementowni „Goleszów”.

Budynek stał nieużywany co najmniej od końca lat 90. XX wieku. Późniejsze próby wynajmu przez kolej tego miejsca podmiotom zewnętrznym kończyły się prędzej czy później na ich wyprowadzce. Ostatecznie obiekt został rozebrany pod koniec 2016 roku.

Z ciekawszych zamierzeń na początku lat 90. XX wieku planowano w miejscu tej bocznicy budowę zelektryfikowanej jednotorowej łącznicy linii 190 oraz 191 umożliwiającej bezpośredni przejazd z Cieszyna w kierunku Ustronia.

Dziękuję Radosławowi Kazimierowiczowi za użyczenie zdjęć oraz Kazimierzowi Waligórze za informacje historyczne związane z tą bazą.