przystanek osobowy

Zebrzydowice Przystanek (1987-1999)

Postulaty utworzenia przystanku, z którego korzystać mogliby przede wszystkim mieszkańcy Marklowic Górnych powstały już w latach 50. XX wieku, jednakże budowy obiektu przez wiele lat nie podejmowano.

Uruchomiony w styczniu 1987 roku przystanek powstał z inicjatywy radnych Gminnej Rady Narodowej w Zebrzydowicach, a na czele społecznego komitetu budowy stanął emerytowany kolejarz z Marklowic Górnych Piotr Piotrowski. Prace ziemne na rozpoczętej w maju 1986 roku budowie wykonały brygady KWK „Morcinek” z Kaczyc (przemieszczenie ponad 4000 ton kamienia i uformowanie peronów), natomiast kolejarze z Zebrzydowic dostarczyli krawężniki i płyty chodnikowe do konstrukcji peronu oraz elementy sieci energetycznej.

Obiekt zlokalizowany został między ulicami Słowiczą a Poziomkową w Zebrzydowicach i składał się z jednokrawędziowego peronu, na którym umieszczono prostą blaszaną wiatę przystankową. Posiadał także oświetlenie złożone z kilku lamp.

Przystanek czynny był do końca ruchu pasażerskiego na linii - od rozkładu na lata 1997/98 docierała tu tylko kolejowa komunikacja autobusowa, która funkcjonowała do roku 1999 (zawieszenie przewozów towarowych na linii). W kolejnych latach przystanek zniknął praktycznie z powierzchni - prosta konstrukcja umożliwiła jego szybką rozbiórkę. Około roku 2005 widoczne było jeszcze miejsce po torowisku i peronie oraz elementy oświetlenia, obecnie po przystanku nie został właściwie ślad.

Położony był na wysokości 241 m n.p.m.