Budowę mostu drogowego na granicy Czechosłowacji i Polski nad rzeką Olzą w Cieszynie-Boguszowicach rozpoczęto pod koniec lat 80. Projekt tej nowoczesnej budowli konstruowanej w technologii nasuwania podłużnego opracowany został w Katedrze Budowy Mostów Politechniki Śląskiej w zespole kierowanym przez prof. Józefa Głomba, a budowy podjęło się Biuro Eksportu Budownictwa Komunikacyjnego Dromex. Ostatecznie most o długości 760 metrów otwarto wraz z największym wówczas drogowym przejściem granicznym na granicy południowej w roku 1991.

Ciekawym epizodem podczas tejże budowy było użycie przez firmę Dromex parowozów TKh „Ferrum” w charakterze technologicznych grzejników.

Tendrzaki „Ferrum” produkowane były przez Fabrykę Lokomotyw im. F. Dzierżyńskiego w Chrzanowie w latach 1948-1961 na potrzeby normalnotorowych kolei przemysłowych. Trzyosiowy (układ osi C) parowóz na parę nasyconą o mocy 400 KM przeznaczony był do prac manewrowych na torach z łukami o minimalnym promieniu 70 metrów. Ogółem zbudowano 477 egzemplarzy (w tym 86 sztuk na eksport).

Na placu budowy mostu w Boguszowicach znalazły się dwie sztuki tych lokomotyw o nr bocznych 639 i 24. Dostarczone zostały z Goleszowa, gdzie były eksploatowane na terenie tamtejszej cementowni. Początkowo ustawione zostały w okolicach ulicy Kościelnej, gdzie służyły do podgrzewania kruszywa stosowanego w betoniarni, a po zakończeniu budowy mostu przeniesiono je do bazy Dromexu na ul. Frysztackiej. Ostatecznie pocięto je na złom na przełomie lat 1993/94.

Zobacz zestawienie parowozów eksploatowanych przez cementownię „Goleszów” po II wojnie światowej