Wraz z uruchomieniem w ostrawskiej Nowej Hucie Klementa Gottwalda wielkiego pieca w dniu 1 stycznia 1952 roku konieczne było wyznaczenie miejsca do składowania żuźla wielkopiecowego i podobnych odpadów pochodzących z działalności tego kompleksu metalurgicznego. Z tego powodu wybudowano odgałęzienie od toru łączącego Nową Hutę z hutą w Witkowicach, które prowadziło na zwałowisko umiejsciowione na dość niewielkim obszarze pomiędzy ulicą Frydecką od wschodu a rzeką Ostrawicą od zachodu. Powstały tutaj na początku dwa tory zwałowe, później powstał kolejny tor służący również do zwałowania innych odpadów niż gorący żużel wielkopiecowy, natomiast ostatnim rozwinięciem torowisk w tej lokalizacji był jeszcze jeden tor służący do oblotu wagonów przez pracujace przy nich lokomotywy.

Z uwagi na wspomniane ograniczony obszar terenu zwałowanie materiału prowadzono tutaj głównie do czasu powstania nowego składowiska Lihovarská, uruchomionego w 1958 roku. Odtąd tutejsze składowisko było w głównej mierze traktowane jako alternatywne miejsce zwałowania w przypadku sytuacji awaryjnych. Na zaprzestanie składowania materiału w tej lokalizacji miał również fakt, iż budowana na początku lat 60. XX wieku ulica Rudná w swym przebiegu przecięła rejon zwałowiska i jeszcze bardziej zawęziła dostępny rejon.

Na mapie ↴